Choć romantyzm jako epoka historycznoliteracka zakończył się według podręcznikowych założeń w dziewiętnastym wieku, to romantyzm jako specyficzny rodzaj prowadzenia polityki trwa nadal. Ujawnia się z całą mocą zazwyczaj przy okazji ważnych dla kraju wydarzeń takich jak śmierć osób powszechnie znanych. Manifestuje się wiarą w to, że Polska jest krajem wyjątkowym, a rodzime społeczeństwo to naród wybrany przez siłę wyższą do cierpienia za określony porządek świata. Zgoła mesjanistyczne informacje promowane są przez konserwatywne stronnictwa narodowo-katolickie. Romantyczna wizja świata mocno skorelowana jest z wiarą, że powstawanie zbiorowości ma wymiar boski. Taki wymiar w pojęciu propagatorów romantycznej wizji świata ma właściwie wszystko. Nawet późny obiad czy para butów. Dla współczesnych romantyków każdy żart dotyczący wartości patriotycznych czy religijnych jest nie do przyjęcia. Śmieszą ich jedynie wiece wyśmiewające inne religie i odmienne światopoglądy. Pomimo jawnej hipokryzji tkwiącej w humorystycznym ustosunkowaniu romantyków do przedstawicieli innych kultur, nie mają oni sobie nic do zarzucenia.
